آقا اجازه من حساب می‌کنم
تاریخ انتشار: ۶ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۷۹۸۴۰۴
این روزها نوجوانان عضو اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش آموزان هم پای کار آمده‌اند تا دست نیازمندان را بگیرند.
آن هم خیلی حساب‌شده و زیرپوستی تا هیچ نیازمندی شرمنده کار نیک آنها نشود. این دانش آموزان سراغ سوپرمارکت‌های محله‌های مختلف می‌روند و نگاهی به دفتر قسط و بدهی‌های اهالی محل می‌اندازند تا به وسع خود بخشی از بدهی‌های آنها را پرداخت کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
دفتر را دستش گرفته است. کارت را با احتساب یک تخفیف ۲۰هزار تومانی در دستگاه کارتخوان می‌کشد و بعد جلوی یکی از اسم‌های نوشته‌شده در دفتر، تیک آبی می‌زند؛ حالا بچه‌ها دانه‌به‌دانه بدهی‌ها را می‌خوانند و انتخاب می‌کنند و فروشنده هم تخفیفی رویش می‌گذارد و کارت می‌کشد.
نوجوانان زیادی این روزها برای کمک به دیگران آستین بالا زده و از خواسته‌های خود گذشته‌اند تا گره‌ای از کار دیگران باز کنند.
خیلی از آنها به قول معروف کلاه‌شان را قاضی کرده‌اند تا ببینند پرداخت بدهی یک نفر به فروشگاه محل مهم‌تر است یا خریدن وسایلی مانند کنسول بازی؟ بیشترشان در سبک و سنگین‌‌کردن این مسائل به این نتیجه رسیده‌اند که کمک به هم‌نوع در اولویت قرار دارد.
گزارش امروز ما روایت گوشه‌ای از معرفت دانش‌آموزانی است که این روزها همه‌جا سر و صدا کرده و حواس آدم‌های شهر را به دفترهای روی پیشخوان سوپرمارکت‌ها بیشتر جمع کرده است.
حالا تعدادی زیادی از دانش آموزان عضو اتحادیه انجمن های اسلامی این روزهای‌شان را با کاغذ و قلم می‌گذرانند و سرشان در حساب‌وکتاب است؛ چه حساب و کتاب خودشان که چقدر از پولهایشان را ببخشند تا در روزهای بعدی و رسیدن به آخر ماه کم نیاورند، چه حساب و کتاب در سوپرمارکت‌های شهر که چقدر از بدهی‌های مشتری‌های کدام مغازه را تسویه کنند که هم بدهی‌اش برای دفعه بعد ناچیز باشد و هم نوبت به سبک‌شدن بدهی تعداد بیشتری از آدم‌ها برسد.
روایت یک خرید
عادی‌اش این است که برویم در قفسه‌های مغازه یا فروشگاه بگردیم و هرچه لازم داریم برداریم و بدون فکر به قیمت روی کالا، کارت را به فروشنده بدهیم اما این ماجرای عادی، خیلی مواقع و به روایت خیلی از صاحبان مغازه‌ها غیرعادی می‌شود.
آنقدر غیرعادی که ممکن است کسانی باشند که وقت حساب‌کردن دست‌دست می‌کنند و در نهایت بین واجب و واجب‌تر، فقط یکی را انتخاب می‌کنند و آخرش هم می‌گوید: «آقا این روغن بماند، دفعه دیگر مزاحمتان می‌شوم.»
این را صاحب یکی از سوپرمارکت‌های اطراف شهر تهران می‌گوید و همین شده است دلیلی برای راه‌افتادن حساب دفتری برخی از فروشگاه‌ها و قصابی‌های برخی از محله‌ها: «برو؛ می‌زنم به حسابت.»
محله‌هایی که از این حساب و کتاب‌های مالی بین اهالی و مشتری‌های همیشگی یک مغازه با فروشنده زیاد دارند و گاهی در سبد خریدشان از بین دو کیلو برنج و یک قوطی روغن یا یک رب کوچک، حساب آن روغن می‌ماند برای سرماه که تسویه شود اما حالا مدتی است که صاحبان برخی فروشگاه‌ها با نوع جدیدی از آدم‌ها که به مغازه‌شان رفت‌وآمد دارند مواجه می‌شوند؛ آدم‌هایی که چیزی نمی‌خرند اما کارت می‌کشند. یکی از فروشنده‌ها می‌گوید: «از این آدم‌ها کم نیستند؛ چندبار در ماه پیش می‌آید که کسی می‌آید و بخشی از بدهی‌های حساب دفتری را تسویه می‌کند و می‌رود.»
موضوعی که البته خیلی جدید نیست و خیران و نیکوکاران زیادی، بدون هیچ برنامه قبلی در کنار خرید خودشان، حساب چند نفر دیگر را هم صفر می‌کنند و می‌روند اما این‌بار این اتفاق در شکل و شمایلی جدید در حال انجام است.
حالا این آدم‌های کارت به دستی که سراغ حساب دفتری مشتری‌ها را می‌گیرند نه کارمندند، نه کارآفرین و نه اصلا خودشان شغل و درآمدی دارند.
آنها تنها نقش‌شان در جامعه، دانش‌آموزبودن است؛ دانش‌آموزانی که عضو اتحادیه انجمن اسلامی دانش‌آموزان کشور شده‌اند و سرشان درد می‌کند برای سامان‌دادن به یک گوشه‌ای از اوضاع نابه‌سامان شهرشان. این بچه‌ها در این روزها گوشه‌ای از بار سنگین حساب دفتری سوپرمارکتی‌های محل را به دوش گرفته‌اند.
بامعرفت‌های این جمع
جمع پول‌توجیبی‌های عده‌ای نوجوان است دیگر؛ گاهی به میلیون تومان هم نمی‌رسد ولی با همان مقدار کم هم خیلی کارها انجام می‌دهند.
مهدی پناهی، دانش‌آموز دوم دبیرستان در ارومیه است. او مدت‌ها بود برای پول‌توجیبی‌هایش نقشه‌ای مشخص کشیده بود اما طی یکی دو ساعت، تمام آن برنامه طولانی‌مدت چند ماهه‌اش را تغییر داد: «برنامه؟ راستش می‌خواستم پول‌هایم که به اندازه مشخصی رسید، یک کنسول بازی بخرم.» و حالا پول‌های جمع‌شده برای کنسول بازی، در حساب یک سوپر مارکتی در یکی از محله‌های فقیرنشین
ارومیه است.
مهدی می‌گوید با نداشتن کنسول بازی اتفاقی نمی‌افتد اما اگر کسی نتواند برنج و روغن و گوشت بخرد، خیلی اتفاق‌های بدی خواهد افتاد.
حالا مهدی پناهی و دیگر دوستان و همسن و سالانش، بخشی از پول‌توجیبی‌های ماهانه یا هفتگی شان را که از پدر و مادرهایشان می‌گیرند به حسابی می‌ریزند که قرار است با آن کارت بروند به سوپرمارکت‌ها و در بین آن نوشته‌های دفتر، حساب‌هایی را که سنگین‌تر است، انتخاب و پرداخت کنند: «تا دفعه بعد که به مغازه می‌آیند، هرچه برای حساب قبلی کنار گذاشته بودند، خرج کالاهای جدید کنند.»
اما این نوجوان‌ها در بین انتخاب‌هایشان می‌روند سراغ آن اساسی‌ترها: «باورتان می‌شود که هرچه هست اساسی است؟ یعنی کسی چیپس و پفک و بستنی بدهکار نیست؛ هرچه هست برنج است و ماکارانی و روغن و لپه.»
خریدهایی که روزهای اول باورشان نمی‌شد که بدیهی‌ترین مواد موجود در خانه خودشان، بدهی‌های بخشی از مردم شهرشان به سوپرمارکت‌هاست. اینطور که معلوم نیست پای خیر دیگری به جز خود بچه‌ها هم در میان نیست و هرچه هست، همان پول‌های جیب خودشان است که از پنج هزار تومان شروع شده و حالا به جاهای خوبی رسیده است؛ آنقدر که می‌توانند به محله‌های بیشتری سر بزنند و سراغ دفترهای پر و پیمان‌تری را از فروشنده بگیرند: «بعضی از فروشنده‌ها وقتی من و دوستانم را می‌بینند، خودشان هم در این کار شریک می‌شوند و به ما تخفیف‌های خوبی می‌دهند.»
کوثر صفا هم یکی دیگر از نماینده‌های انجمن اسلامی برای اجرای این طرح در استان سمنان است.
او که دانش‌آموز سال سوم دبیرستان است درباره این طرح می‌گوید: «این طرح، ایده و پیشنهادی مشترکی بین دانش‌آموزان و اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزان کشور بود که همگی خیلی دوستش داشتیم؛ اینکه با پول‌های کم خودمان، کارهای بزرگ انجام بدهیم. حالا هم بخشی از پول‌هایمان را برای پخت غذای گرم، تهیه سبد کالا و ارزاق خشک و این روزها هم برای تسویه‌کردن حساب‌های دفتری محله‌های محروم در این اوضاع سخت کرونایی هزینه می‌کنیم.»
حساب یک نفر، دو نفر و گاهی ۱۰ نفر؛ مهم این است که توانسته‌اند برای تعدادی از آدم‌ها قدمی بردارند. کارت بانکی یکی از بچه‌ها که پنجاه هزار تومان دارد به کارتی برای شروع کار دانش‌آموزان سمنانی تبدیل شده است: «بعد از آن هرکسی ۱۰ هزار تومان، ۲۰ هزار تومان، گاهی کمتر و گاهی بیشتر در این کارت پول می‌ریخت.»
کارتی که حالا دستشان گرفته‌اند و با آن به محله‌هایی که پیش از این شناسایی کرده بودند می‌روند؛ محله‌هایی که دفتر بدهی‌های نوشته شده زیادی دارد و هر کارت، می‌تواند چند حساب را صاف کند اما چه شده که این بچه‌ها دلشان می‌آید پولهایشان را در این راه خرج کنند؟ پولی که به قول کوثر می‌تواند هزینه یک‌بار یا دوبار کافی‌شاپ رفتن‌شان باشد: «بالاخره هرکسی برای پولش برنامه‌ای دارد اما این برنامه وقتی تغییر می‌کند که ما می‌بینیم که بودن وسیله‌ای در خانه ما چقدر عادی است و دیگر جذابیتی برایمان ندارد اما همان وسیله، برای یکی دیگر از همسن و سالان ما حسرت است.»
همین مساوی نبودن شرایط، دل بزرگ این بچه‌ها را لرزانده است. کوثر می‌گوید دلمان نیامد که سفره‌های خانه ما همیشه آنقدر راحت پهن باشد و کسانی باشند که برای همین سفره‌های معمولی بدهکار باشند.
این ماجرا آنقدر پیش رفته که حالا پای پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌های این دانش‌آموزان هم به میان آمده و گاهی نوه‌هایشان از آنها هم برای پرکردن کارتشان کمک می‌گیرند: «واقعا امیدوارم فعالیت‌هایی شبیه این کار آنقدر زیاد شود و قلب آدم‌ها برای همدیگر بتپد که دیگر هیچ دفتری، حسابی از بدهی نوشته نشود.»
نرگس خانعلی زاده - جامعه / روزنامه جام جم
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: نیازمندان دانش آموزان اتحادیه انجمن سوپرمارکت ها دانش آموزان کنسول بازی حساب دفتری هزار تومان محله ها بدهی ها آدم ها بچه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۷۹۸۴۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سپاه: نباید اجازه داد مشاغل کاذب جای مشاغل اصیل را بگیرد
به گزارش صدای ایران از ایسنا، فرمانده سپاه نوشهربا بیان اینکه نباید اجازه دهیم که مشاغل کاذب جای مشاغل اصیل و با ارزش را بگیرد، گفت: یکی از جاهایی که دشمن به شدت مورد حجمه قرار داده فرهنگ کارو کارگری است و ما باید فرهنگ کار و تلاش را نهادینه کنیم و موردی که ما در حال حاضر در آن ضعف داریم این است که در برخی جاها که نیاز به کارگر است با کمبود مواجه هستیم.
سرهنگ مهرداد ابراهیم پور در آیین تجلیل از کارگران و کارفرمایان نمونه شهرستان نوشهر که در فرمانداری برگزار شد، با بیان اینکه این مراسم به پاس قدردانی از زحمات قشر زحمتکش کارگر است، اظهار کرد: نقش کارگران در پیدایش انقلاب اسلامی و پیروزی آن بی بدیل است و انقلاب ما تنها انقلابی بود که همه اقشار از جمله کارگران در آن نقش آفرینی کردند.
وی با اشاره به حضور غیرتمندانه کارگران بعد از پیروزی انقلاب و بخصوص در هشت سال دفاع مقدس، افزود: کارگران هم در دفاع مقدس شرکت کردند و هم به عنوان پشتیبان جبهه حق علیه باطل کارهای بزرگی انجام دادند که برگ زرینی در دفتر پرافتخار انقلاب اسلامی است.
وی با اشاره به آغاز تحریم‌ها از همان روز بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، گفت: در همان دورانی که حتی به ما سیم خاردار نمی‌دادند فرصت‌هایی از دل تهدید‌ها به وجود آمد که نشانه خلاقیت جامعه کارگری در دوران هشت سال دفاع مقدس تحت شدیدترین تحریم‌ها بود.
فرمانده سپاه ناحیه بسیج نوشهر به ادامه نقش آفرینی جامعه کارگری در حال حاضر اشاره کرد و یادآور شد: الان در جنگ اقتصادی هستیم و این جنگ به یک جنگ ترکیبی تبدیل شده است و دشمنان سر مسائل اقتصادی با ما سرجنگ دارند.
سرهنگ ابراهیم‌پور خاطر نشان کرد: مقام معظم رهبری بیش از ۱۰ سال است که موضوعات اقتصادی را شعار سال انتخاب می‌نمایند که بخشی مهمی از آن تولید و مشارکت است که رکن اصلی آن کارگران هستند.
وی با تاکید براینکه کارگران ما باید فکر راهبردی و خلاقانه داشته باشند که بسیار مهم است، متذکر شد:این فضا بعد از پیروزی انقلاب اسلامی بوجود آمد و کسانی را داشتیم که در حوزه دفاع مقدس در ساخت تجهیزات و موتور‌های جت به ما کمک کردند.
فرمانده سپاه ناحیه بسیج نوشهر ادامه داد: مهم نیست که ما در چه جایگاهی کار می‌کنیم مهم این است که در آن جایگاهی که کار انجام می‌دهید آنجا را مرکز عالَم بدانید.
سرهنگ ابراهیم‌پوربا اشاره به حضور خلاقانه کارگران در عرصه‌های مختلف، تاکید کرد:در این جنگ اقتصادی نقش تک تک کارگران به عنوان افسران و فرماندهان جهاد اقتصادی نقش مهمی است.
فرمانده سپاه نوشهر با تاکید براینکه نباید اجازه دهیم که مشاغل کاذب جای مشاغل اصیل و باارزش را بگیرد، گفت:تا می‌توانیم باید این فرهنگ را در بین نسل‌های جدید نهادینه کنیم.
سرهنگ ابراهیم‌پور تصریح کرد: استقلال اقتصادی از جمله دستاورد‌های مهم جامعه کارگری است که کارگران رکن مهم رشد اقتصادی هستند و بنابراین نیاز است خود را به علوم روز دنیا مجهز کنند.
در ادامه آدینه حسین عمویی رئیس اداره کار، تعاون و رفاه اجتماعی نوشهربا اشاره به فرمایشات امام راحل مبنی بر اهمیت کارو کارگر، گفت: به فرموده امام راحل «حیات کشور مدیون کار و کارگر است» و مقام معظم رهبری نیز در آخرین دیدار با کارگران کشور درپنجم اردیبهشت سال جاری به مسئولان تاکید نمودند «حال کارگرخوب باشد، حال کشورخوب می‌شود» و این امر خود موید اهمیت بالای این قشر عظیم است.
وی افزود:شهرستان نوشهر با داشتن واحد‌های تولیدی، صنعتی و منطقه ویژه اقتصادی، تشکل‌های کارگری و کارفرمایی و اتحادیه‌ها یکی از شهرستان‌های مهم در حوزه تعاون، کارو رفاه اجتماعی استان مازندران است.
رئیس اداره کار، تعاون و رفاه اجتماعی تصریح کرد:طی سال گذشته با برگزاری مستمر کارگروه اشتغال و با همکاری دستگاه‌های اجرایی شهرستان ۲ هزار و ۶۱۱ نفر اشتغال در سامانه رصد با درصد تحقق ۱۳۹ درصد ثبت شد.
عمویی از پرداخت تسهیلات اشتغالزایی بالغ بر ۱۰۰ میلیارد تومان خبر داد و گفت: در بخش مقرری بگیران نگاه ما بازگشت به کار است که با اشتغال مجدد ۷۹ نفر و ۴۷ نفر آموزش در مراکز فنی و حرفه‌ای، در حال حاضر ۳۱۴ نفر مقرری بگیر بیمه بیکاری این شهرستان هستند.
وی خاطر نشان کرد: از آنجایی که یکی از وظایف مهم این اداره ارتقا آموزش و ایمنی است با ایجاد کارگروه ایمنی شهرستان، در حال حاضر این شهرستان پایلوت این طرح در استان مازندران است.
عمویی تاکید کرد:در راستای تحقق شعار امسال در جهت جهش تولید با مشارکت کارگران پرتلاش شهرستان گام‌های موثری برخواهیم داشت.
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان